دایناسورهای پرنده در هیچ دوره‌ای در هیچ نقطه‌ای از زمین منقرض نشده‌اند و فسیل‌های این نوع دایناسورها در مناطق مختلفی از زمین کشف شده‌اند. این فسیل‌ها تنها شواهد وجود این نوع دایناسورها در نواحی مختلف هستند. از زمانی که تخم دایناسور در اوایل دهه‌ی 1920 در صحرای گوبی کشف شد، بقایای فسیل پوسته‌ی تخم دایناسور، تخم دایناسور و لانه‌ی دایناسورها در رسوبات مربوط به عصر مزوزوئیک در انتهای دوره‌ی کرتاسه در همه‌ی قاره‌های زمین کشف شده است. فقط در آمریکای شمالی حدود 40 سایت دیرین‌شناسی حاوی فسیل تخم و پوسته‌ی تخم دایناسور در کانادا، آمریکا و مکزیک کشف شده است.

دکتر «آبل مورنو» از دانشگاه ملی مکزیک به‌عنوان نویسنده‌ی اصلی مقاله‌ی این تیم تحقیقاتی، می‌گوید: «دسته‌بندی فسیل‌های تخم دایناسور معمولاً بر اساس خصوصیاتی مانند ریخت‌شناسی، شکل منافذ و ضخامت پوسته انجام می‌شود، ولی بیشترین تفاوت آن‌ها بر اساس آرایش کریستالی ذرات تشکیل دهنده‌ی پوسته است.
 
در برخی از مطالعات نیز مانند ما آنالیز ایزوتوپی عناصر پوسته‌ی تخم دایناسورها انجام شده است. این کار برای کسب اطلاعات درباره‌ی دمای بدن دایناسورها انجام شده، ولی علاوه بر آن به کمک این کار می‌توان شرایط محیطی مکان زندگی دایناسورها را نیز درک کرد.»

در این مطالعه، محققین 5 پوسته‌ی تخم دایناسور را که در سواحل مکزیک پیدا شده بودند، بررسی کرده‌اند. سه پوسته متعلق به دایناسورهای «پوزه اردکی» بوده و یکی از آن‌ها متعلق به دایناسور پرنده‌ی کوچکی بوده است.
 
دسته‌بندی این پوسته‌ها به علت آسیب دیدن فسیل‌ها با چشم غیرمسلح ممکن نبوده است. محققین با استفاده از میکروسکوپ الکترونی با کیفیت، سطوح داخلی و خارجی و همچنین سطح مقطع فسیل‌ها را آنالیز کردند. آن‌ها می‌گویند: «تخم دایناسور پرنده، پوسته‌ی بیرونی صافی دارد، ولی پوسته‌ی تخم دایناسور پوزه اردکی و پوسته‌ی ناشناس پنجم دارای برجستگی‌هایی در فواصل مختلف از یکدیگر هستند.
 
تصاویر مربوط به سطح مقطع پوسته‌ی تخم دایناسور پوزه اردکی، نشان‌دهنده‌ی وجود هرم‌های ساخته شده از کریستال‌های کلسیت بر روی آن است که این هرم‌ها به صورت ستون‌های بلند و موازی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و تخلخل‌هایی نیز به صورت نامنظم بین آن‌ها وجود دارد. پوسته‌ی تخم دایناسور پرنده ضخیم‌تر است، ولی هرم‌های موجود بر روی دیواره‌ی داخلی آن کوتاه‌تر و تخلخل‌های موجود در بین این هرم‌ها نیز بزرگ‌تر است.»

نتایج این مطالعه در مجله‌ی ACS Omega گزارش شده است.

منبع: مجله ایلیاد