پردازنده 4004 در اصل برای استفاده در یک ماشین حساب رومیزی ژاپنی طراحی و ساخته شد و انقلابی در حوزه طراحی و ساخت رایانه‌های شخصی به وجود آورد.

در نوامبر سال 1971، تبلیغاتی در نشریه اخبار الکترونیک با عنوان «اعلام عصر جدیدی در حوزه الکترونیک یکپارچه» منتشر شد که در آن اطلاعاتی در مورد اولین تراشه قابل برنامه‌ریزی همه منظوره اینتل موسوم به 4004 ارائه شده بود.

تولید این تراشه از سال 1969 با هدف ساخت ماشین حساب‌های مهندسی Busicom 141-PF شرکت نیپون ژاپن آغاز شده بود. در نهایت محصول نهایی در سال 1971 عرضه شد. بدین منظور چهار تراشه طراحی شدند که موفق ترین آنها تراشه 4004 بود.

برای نخستین بار پردازنده مرکزی مورد نیاز برای فعالیت یک رایانه به طور کامل بر روی یک تراشه کوچک نصب شده بود. تا پیش از آن پردازنده‌های مرکزی متشکل از آی سی های متعدد یا ده‌ها یا صدها ترانزیستور بودند. اما در تراشه 4004 از 2300 ترانزیستور بر روی تنها یک تراشه استفاده شده بود که ابعاد آن از اندازه یک ناخن فراتر نمی‌رفت.

تراشه 4004 دارای 16 پین، باس 4 بیتی و حداکثر نرخ کلاک 740 کیلوهرتز بود که به آن اجازه می‌داد 92600 دستورالعمل در ثانیه را پردازش کند. تولید این تراشه در نهایت منجر به تولید تراشه‌هایی برای گوشی‌های هوشمند شد که بر روی هر یک از آنها به جای 2300 ترانزیستور بیش از 50 میلیارد ترانزیستور وجود دارد.

منبع: مهر