دکتر شروین شکوهی، فلوشیپ بیماری‌‌های عفونی در بیماران پیوندی اظهار کرد: پادتنی که در بدن تولید و منجر به متوقف کردن عفونت‌زایی ویروس کووید19 می‌شود Neutralizing Antibodies یا آنتی بادی از بین برنده نام دارد.

وی ادامه داد: کیت‌‌های موجود هیچ کدام قابلیت اندازه‌گیری این آنتی بادی را ندارند همچنین انجام این تست‌‌ها برای افراد معمولی یا بهبودیافتگان کرونا ضرورتی ندارد چرا که نه نشان دهنده مبتلا شدن یا نشدن فرد، نه نشان دهنده ایمنی داشتن یا نداشتن فرد در مقابل ابتلای مجدد است همچنین این کیت‌‌ها نشان‌دهنده وجود امکان انتقال بیماری توسط فرد نیست.

عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه متاسفانه برخی پزشکان مردم را نسبت به انجام این تست حساس کرده‌‌اند، تصریح کرد: حساسیت مردم نسبت به انجام و جواب این تست مشکلاتی را ایجاد کرده است، به عنوان مثال برخی از کارفرماها، میزان Igm را شرط بازگشت کارمندان بهبودیافته به محل کار اعلام می‌‌کنند.

شکوهی، با غیراستاندارد خواندن تست‌‌های آنتی بادی در ایران، افزود: در سایر کشورها کیت‌‌هایی برای اندازه گیری میزان آنتی بادی‌‌های Neutralizing وجود دارد اما تست‌‌های موجود در کشور ما آنتی بادی هایی را اندازه می‌‌گیرد که ممکن است تحت تاثیر وجود سایر کروناویروس‌‌ها پاسخ دهند. به این معنی که اگر فرد به سایر کروناویروس‌‌ها مبتلا باشد، پاسخ تست آنتی بادی او نشان از وجود پادتن دارد که در حقیقت  از دیگر کروناویروس‌‌هاست. در نتیجه تست‌‌های آنتی بادی موجود در کشور اختصاصی ویروس کووید-19 نیست.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بیان کرد: از طرف دیگر اگر جواب تست میزان پادتن را صفر نشان دهد، به این معنی نیست که فرد مبتلا خواهد شد یا خیر. گزارش‌‌هایی در دست است که برخی بیماران با وجود پادتن در بدنشان، ظرف سه ماه، سه بار پشت سر هم مبتلا شدند، بنابراین تست‌‌های موجود قابل اعتماد نیستند.

وی تعریف ایمنی در برابر بیماری کووید-19 را پیچیده خواند و گفت: مجموع ایمنی سلولی و هومورال، بیانگر ایمنی کلی در برابر کروناست، یعنی علاوه بر پادتن‌‌هایی که منجر به از بین رفتن عفونت می‌‌شوند، میزان سلول‌‌های ایمنی موجود در بدن که با ویروس آشنایی پیدا کرده‌‌اند و از عفونت زایی آن جلوگیری می‌‌کنند نیز در تعیین کننده است. تست‌‌های سرولوژی این سلول‌‌ها را اندازه گیری نمی‌‌کند.

وی در پایان با اشاره به پایین بودن احتمال ابتلای مجدد افراد در یک تا سه ماه اول پس از بهبود، گفت: احتمال ابتلای فرد بهبود یافته در این بازه زمانی نسبت به فرد معمولی که تاکنون مبتلا نشده است، کمتر است اما در مجموع تمام این ادعاها به وضعیت سیستم ایمنی افراد بستگی دارد. به طور میانگین احتمال ابتلا در یک تا سه ماه اول بعد از بهبود، بسیار کم است و پس از آن بیشتر می‌‌شود، اما در خصوص اینکه چقدر بیشتر می شود، کسی نمی‌‌تواند نظری بدهد.

منبع: تسنیم