عرصه سیاست خارجی مبهم است. غربی‌ها فشارهای خود را به شکلی عجیب بالا برده‌اند و برجام و مذاکرات هم کاملا معلق شده است اگر نگوییم تمام شده است. در این شرایط چه پیش خواهد آمد؟

احمد بخشایش اردستانی، فعال و تحلیلگر مسائل سیاسی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «من احساس می‌کنم سیاست خارجی غربی‌ها تابعی از سیاست داخلی ماست و چون فضای داخلی ملتهب است و اعتراضات وجود دارد، غربی‌ها سعی می‌کنند به نحوی به این اعتراضات کمک کنند. غربی‌ها بر اساس منافع خودشان کار می‌کنند؛ مثلا آمریکایی‌ها، کشورهای آمریکای لاتین را بی‌چاره کردند تا ایالات متحده کنونی ساخته شد. باتوجه به تظاهرات داخل ایران و تحرکات ایرانیان مقیم در خارج از کشور، غربی‌ها تصور کردند اعتراضات در ایران به نتیجه می‌رسد و به همین دلیل مسائل تنش‌زا را مطرح کردند. در شورای حکام قطعنامه صادر کردند در صورتی که نیاز نبود و می‌شد تحمل کنند تا برجام به نتیجه برسد یا شورای حقوق بشر سازمان ملل قطعنامه‌ای صادر کرد تا از این طریق مقامات ایران را تحت فشار قرار دهد. این فشارها ناشی از شرایط داخلی ایران است».

او ادامه داد: «اگر جمهوری اسلامی بتواند با معترضان به نتیجه برسد و از این دوره رد شود، غربی‌ها باز هم به سمت دیپلماسی برمی‌گردند. آمریکایی‌ها هم می‌خواهند درباره برجام صحبت کنند اما رویکرد همیشگی غرب همین بوده است که منافع خود را دنبال کنند و به نظرم با کاهش اعتراضات بار دیگر باب دیپلماسی باز می‌شود».

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «تنها کشوری که نه به آمریکا می‌گوید ایران است و این شرایط آمریکا را عصبانی می‌کند و طبیعی است هر کاری کند تا جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهد. آمریکایی‌ها می‌خواهند جمهوری اسلامی را منزووی کند و از سوی دیگر از معترضان حمایت کند».

او درباره احتمال ارسال پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت اظهار کرد: «من احساس نمی‌کنم جدی باشد زیرا ایران توانست در داخل اعتراضات را تا حدی کم کند. آنها می‌دانند باید با جمهوری اسلامی سخن بگویند؛ حالا بستگی دارد که سرنوشت این اعتراضات چه شود اما تا اینجای کار که جمهوری اسلامی توانست اعتراضات را کاهش دهد. برای بازگشت پرونده ایران به شورای امنیت اروپایی‌ها باید از مکانیزم ماشه استفاده کنند که این هم بعید است زیرا دیگر تحریمی باقی نمانده است».

بخشایش اردستانی در پایان درباره احتمال جنگ گف: «در صورتی که پرونده ایران به شورای امنیت برود که آن هم بعید است، ایران ذیل بند هفت منشور ملل متحد قرار می‌گیرد که این موضوع به تنهایی کافی نیست که علیه یک کشور حمله نظامی صورت بگیرد. غربی‌ها با استفاده از شورای امنیت باید عملیات نظامی خود را مشروع جلوه دهند که نمی‌توانند زیرا معمولا به کشوری حمله می‌شود که حکومت مرکزی‌اش هیچ اقتداری نداشته باشد درصورتی که ایران حکومتی مقتدر دارد. غربی‌ها به کشوری حمله می‌کنند که تمام اطلاعات آن را داشته باشند در صورتی که هیچ اطلاعاتی از ایران ندارند. ناتو به کشورهایی حمله می‌کند که قدرتمند نباشند در حالی که ایران یک کشور قدرتمند است».

منبع: نامه نیوز