..::خبرجویان جوان ::..
کد مطلب: ۲۳۴۸۵۳ | تاريخ: ۱۳۹۹/۸/۱ | ساعت: ۱۱ : ۳
چرا مجلس در حل مشکلات سهیم نیست؟
توهین، هجمه، تخریب و حمله از ابتدای روی کار آمدن دولت حسن روحانی در دستور کار دلواپسان قرار داشته است. چنانکه هر از چندی مساله‌ای را دستاویز قرار داده و رئیس‌جمهور و دولتش را به انحای مختلف مورد تخریب و حمله قرار داده‌اند. گویی اینکه روحانی و مردانش از این آب و خاک نیستند و برای این کشور زحمت نمی‌کشند. نکته اینجا است که اگر این تخریب‌ها و توهین‌ها تا دیروز از سوی دشمنان و مخالفین نظام مطرح می‌شد؛ اکنون از سوی برخی جریانات داخلی و حتی از درون مجلس شورای اسلامی به گوش می‌رسد . چنانکه روزی برخلاف فرمایش صریح مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه «دولت تا پایان دوره به کار خود ادامه می‌دهد» پروژه استیضاح روحانی را علم می‌کنند و روزی دیگر صحبت از اعدام روحانی برای رضایت مردم به میان می‌آورند. این در حالی است که دولت صرفا یکی از نهادهایی است که در وقوع مشکلات جامعه نقش آفرین بوده است و سایر نهادها نیز نحوی از انحا سهم و نقشی داشته‌اند. کما اینکه نقش تحریم‌ها، کرونا و ... را نیز باید جداگانه در نظر گرفت. آنچه مسلم است تا زمانی که به تخریب یکدیگر بپردازیم نمی‌توان انتظاری برون از این شرایط را داشت. برای بررسی هجمه‌ها و حملات به دولت، علل این مساله؛ عملکرد مجلس و راه‌های برون رفت از شرایط فعلی«آرمان ملی» با محمد هاشمی رفسنجانی عضو سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس اسبق صداوسیما به گفت و گو پرداخته است که می‌خوانید.
چندی است که هجمه‌ها و تخریب‌های زیادی علیه رئیس‌جمهور و دولت انجام می‌شود و حتی برخی بحث اعدام رئیس‌جمهور را پیش کشیده‌اند؛ اساسا این نوع رویکردها از چه رو است و چرا باید از این نوع ادبیات برای مخاطب قرار دادن شخص دوم کشور استفاده شود؟
این نوع مسائل از اول انقلاب و علیه مرحوم شهید بهشتی نیز بود. چقدر شعار می‌دادند و چه مسائلی را مطرح می‌کردند. چنانکه مرحوم آقای هاشمی در خاطرات خود می‌گوید؛ روزی در جمع یاران به بهشتی گفتم این تهمت‌های تلخ آزارت نمی‌دهد؟؛ نگاهم کرد و گفت «این آسیاب به نوبت است؛ نوبت تو هم خواهد رسید، بنابراین انقلاب دوستان و دشمنانی دارد. دشمنان انقلاب به عناوین مختلف و هر چقدر که بتوانند سعی می‌کنند با بداخلاقی، توهین و اهانت واکنش مسئولان نظام را بگیرند. این مسائل مربوط به امروز و دیروز نیست حتی در زمانی که امام در پاریس بودند و قصد آمدن به ایران داشتند، آقای کارتر نماینده‌ای فرستاد و گفت شما الان به ایران نروید چون برای شما خطر دارد. بعد آقای هایزر را به ایران فرستاده بود تا در ایران کودتا کند. یعنی نظام ما حتی قبل از پیروزی نیز وقتی نهضت به جایی رسیده بود و شاه از کشور بیرون رفته بود و احتمال پیروزی زیاد بود آمریکایی‌ها می‌خواستند کودتا کنند. لذا با دشمنی به مسئولان نظام توهین می‌کردند. امروز آقای‌ترامپ چند نفر از مسئولان و مدیران نظام و اشخاص را تحریم کرده و نسبت به آنها رفتاری تحقیرآمیز و همراه با توهین داشته است؟ یا به وزیر خارجه توهین می‌کند. بالاخره وقتی انقلاب و دگرگونی در جامعه رخ می‌دهد عده‌ای که زیان کرده‌اند همیشه مترصد توهین هستند تا اگر بتوانند وضع را برگردانند. امروز هم شرایط به همین‌گونه است. البته اکنون تفاوتی وجود دارد در اوایل انقلاب و در سال‌های بعد بیشتر این کارها با کمک خارج‌نشین‌ها و منافقین و گروه‌های مخالف و الحادی انجام می‌شد اما امروز این حرکات به درون نظام آمده و مثلا به درون مجلس وارد شده است. جایگاه مجلس این نیست. از آن طرف هم شاهد اظهاراتی بودیم که خواهان حکم اعدام برای رئیس جمهور بودند. هر چند که بالاخره این به ویژگی‌های شخصیتی افراد باز می‌گردد. اما به هر صورت وظیفه مجلس این نیست که به این امور وارد شود و رئیس‌جمهور را مورد اهانت یا توهین قرار دهد. البته در مورد صحبت‌های آقای روحانی نیز که راجع به شیوه امام حسن(ع) صحبت کردند. چند سال پیش بود که مقام معظم رهبری در فرمایشاتشان از نرمش قهرمانانه سخن گفتند. یعنی کسی منکر صلح امام حسن(ع) در تاریخ نشده و نمی‌شود. به هر صورت روایت‌ها مختلف است. عده‌ای می‌گویند که در درون لشگر و طرفداران امام حسن(ع) کسانی بودند که اکثرا با معاویه ساخته بودند و زمانی که حضرت دیدند عده‌ای از یاران ایشان با معاویه ساخته‌اند امکان جنگ نداشت. به هر حال این نوع مسائل تاریخی نیاز به واکنش‌های اینگونه ندارد. البته هر که کلام حضرت رسول(ص) و ائمه را تحریف کند و به آنها نسبت ناروا بدهد گناه کبیره مرتکب شده است. هم این طرف قضیه را باید در نظر گرفت و نباید پیشوایانمان را تحریف کنیم و نسبت دروغ بدهیم و این طرف قضیه هم این است که ائمه به نسبت شرایط زمانه خود تصمیم گرفته‌اند و شرایط را در نظر گرفتند و شیوه‌های متفاوتی داشتند. حاصل این بداخلاقی‌ها به ضرر نظام و بازی در زمین دشمن است و توقع نیست این مسائل از درون نظام باشد. هرچند که ممکن است عده‌ای این را به جنگ قدرت تعبیر کنند. امروز می‌بینیم که در آمریکا بین دو کاندیدا انتخابات چه رفتاری وجود دارد و آنها چه حرف‌هایی به هم می‌زنند و چه نسبت‌هایی به هم می‌دهند الگوی جمهوری اسلامی دولتمردان آمریکا نیستند و اخلاق اسلامی و شیوه ائمه و سیره حضرت‌رسول(ص) است. حضرت رسول می‌فرماید من برای تکامل اخلاق آمده‌ام و ما باید از این سیره پیروی کنیم.
به لحاظ موقعیتی مــردم در شرایط اقتصادی خاص و تنگناهای معیشتی به سر می‌برند؛ بسیاری دولــت را مقصر اصلی این شرایط جلوه می‌دهند. اساسا باید دولت را مقصر اصلی دانست و سهمی برای دیگر نهادها قائل نشد؟
در شرایط موجود دولت به معنی قوه مجریه که یکی از قوای سه‌گانه محسوب می‌شود حتی یک سوم سهم را هم ندارد. در کنار قوه قضائیه و قوه مقننه و نیروهای مسلح و سایر نهادها نیز هستند که هم در حوزه اقتصاد و هم در حوزه سیاست و هم در سایر حوزه‌ها مشارکت دارند و رفتار می‌کنند. لذا این مساله کل نظام است نه یک فرد یا قوه خاص. دولت تنها و به قول معروف یک دست صدا ندارد. این وظیفه همه است که رعایت کنند، صرفه‌جویی کنند، به فکر مردم باشند، نیازهای مردم را تامین کنند. به جای این بداخلاقی‌هایی که بازی در زمین دشمن است یا هدف دیگری دارد باید به حل مشکلات مردم بپردازند. مردم هم از هر تریبونی که داشته باشند استفاده کرده و می‌گویند که مسئولان اختلافاتشان را در جای دیگری حل کنند و به مشکلات ما رسیدگی کنند.
پس از بیانات مقام معظم رهبری با مجلسی‌ها مبنی بر اینکه دولت باید تا پایان دوره کار خود را ادامه دهد برخی از جریانات و نمایندگان همچنان به دنبال مطرح کردن طرح استیضاح آقای روحانی هستند اساسا با توجه به این مسائل آیا با استیضاح و برکناری آقای روحانی همه چیز حل خواهد شد؟ یا اینها به دنبال اهداف سیاسی هستند؟
بی‌ثباتی در دولت و نظام خواست آمریکا و ترامپ و خواسته رژیم صهیونیستی و عربستان است. آنها تاکنون تلاش کردند که ثبات را از نظام بگیرند ولی نظام تا اینجا مقاومت کرده است. نظام هم ثبات سیاسی داشته، اقتدار داشته و هم ثبات اقتصادی داشته است. به هر حال تا آنجا که میسر بوده کارها و پیشرفت‌های مناسبی صورت گرفته است. این درست که کمبودها زیاد است اما در مقابل اقدامات مثبت نیز زیاده بود و نمی‌شود به آنها نپرداخت. بحث کرونا نیز عامل دیگری است که ویژه ایران نیست و گریبان همه جهان را گرفته هرچند که ایران نسبت به دیگر کشورها وضعیت بهتری دارد. شما آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه، آلمان و... را نگاه کنید می‌بینید که فاجعه خیلی بیشتر از ایران است. بنابراین الان هر اقدامی که باعث تضعیف نظام شود خواسته دشمنان نظام مثل آقای ترامپ، نتانیاهو و بن‌سلمان است. مگر آقای بولتون دو سال پیش در جمع منافقین نگفت که نظام جمهوری اسلامی عید امسال را نمی‌بیند و ما عید امسال را در ایران خواهیم بود. خب ،خواسته آنها همین است و هر اقدامی در جهت تضعیف نظام در راستای خواسته آنها است. استیضاح هم از همین جنس است. ما این تجربه را در مورد یک وزارتخانه داشتیم. چه مدت وزارتخانه‌ای بی‌سرپرست بود و وزیر داشت و نمی‌توانست کاری بکند. حال بر فرض با استیضاح آقای روحانی کنار برود چه کسی فردای آن روز باید دولت تشکیل بدهد؟ باید انتخابات انجام شود و مراحل طی شود اینکه کشور بی سرپرست باشد و مسئولی نداشته باشد و لطمه‌ای به کشور وارد شود خواسته دشمنان است.
بعد از گذشت چند ماه از شروع به کار مجلس هنوز شاهد عملکرد مثبتی از آنها نبودیم و هنوز به مرز وعده‌هایی که دادند نرسیده‌‌اند و با فرافکنی دولت را متهم می‌کنند، این نوع رویکرد مجلس در روند امور تاثیرگذار است و نگاه جامعه را نسبت به انتخابات آینده تضعیف نمی‌کند؟
من معتقدم مقام معظم رهبری توقع بیشتری از این داشتند و صحبت‌هایی هم که با نمایندگان مطرح کردند چند تذکر هم دادند که به نظر من هیچ‌کدام از آنها اصلاح نشده است. چون نوعی تندروی و بداخلاقی در مجلس وجود دارد. حال ممکن است برای یک گروه و فرد خاصی باشد اما عملکرد مجلس فعلا مطلوب نیست. آنچه که رهبری بیان کردند و آنها هم می‌خواستند برای اجرای منویات رهبری مجلسی انقلابی بر پا کنند آن نشده و آثاری از آن ندیده‌ایم. البته عده‌ای می‌گویند هنوز چهار ماه بیشتر نگذشته است و به زمان نیاز است ولی وقتی از آغاز «خشت اول گر نهد معمار کج/ تا ثریا می‌رود دیوار کج» و این وضعیت از ابتدا وجود دارد و با تذکرات رهبری هنوز اصلاح نشده است. به نظر نمی‌رسد این مجلس آن مجلس مطلوب مردم باشد.
با توجه به اینکه نارضایتی‌های اقتصادی و معیشتی در جامعه وجود دارد توسط دولت و سایر ارکان نظام چه اقداماتی باید صورت بگیرد تا میزان نارضایتی مردم کاهش پیدا کند و به رضایتمندی تبدیل شود و در آینده شاهد انتخاباتی باشکوه باشیم؟
مشکل مردم مشکل معیشتی است و چالشی که در نظام بین مردم وجود دارد اقتصادی است. بیکاری و تورم و کاهش ارزش پول ملی را داریم. مسائل ما کلا اقتصادی است و اقتصاددانان راهکارهایی را پیشنهاد داده‌اند که می‌توان با این راهکارها در حوزه اقتصاد و بهبود معیشت مردم تغییری ایجاد کرد. منتها اینجا به هماهنگی نیاز است و همه باید با هم عمل کنند. یکی از مشکلات اقتصاد که بحث رونق تولید مطرح است سرمایه است که به اندازه کافی وجود ندارد. سرمایه یا باید توسط بخش خصوصی بیاید یا توسط دولت وارد اقتصاد شود یا توسط سرمایه‌گذار خارجی وارد شود. سرمایه‌گذار خارجی که نمی‌آید؛ دولت هم که تکلیفش روشن است و پولی در جهت سرمایه‌گذاری ندارد چون هزینه‌هایی مثل کروناو... دارد. البته برخی هم مناسب نیست مثلا اگر همین یارانه صرف تولید می‌شد نتیجه بهتر از این بود که سبد کالا به مردم تخصیص دهند. اینها یک بار مصرف است اما اگر در حوزه تولید سرمایه‌گذاری شود اشتغال و تولید به‌وجود می‌آورد و صادرات انجام می‌شود که ارزآوری دارد و هم باعث تقویت پول ملی شود. ولی متاسفانه مسیری انحرافی شروع شده و همچنان ادامه دارد. بنابراین اصلاح این روش‌ها می‌طلبد که همه با هم باشند و نباید وقتی چنین حرکتی شروع می‌شود عده‌ای شروع به تخریب بکنند و مردم را متوقع کنند و کار را خراب کنند. اگر همه نهاد‌های عمومی و دولتی و بخش خصوصی با هم حرکت کنند راهکاری که در اصلاح مسیر اقتصاد وجود دارد عملی است. البته این زودهنگام نیست وقتی راه درستی طی شود هر روز ضریب مثبتی نشان می‌دهد ولی اگر وضعیت به این صورت باشد کار بهتر می‌شود. تحقق این راهکار به همه برمی‌گردد همه باید همدل باشند؛ نه اینکه مجلس به نحوی تخریب کند و صدا و سیما جوری دیگر تخریب کند و عده‌ای در جای دیگری تخریب کنند. اگر همدل و همسو باشیم کار شدنی است.
مــحســن هـــاشمی اخــیرا در صحبتی گفتند مدیریت جامعه در شرایط فعلی مدیریت آیت‌ا... هاشمی را می‌طلبد، اساسا مولفه‌ها و ویژگی‌های مدیریت ایشان در دوران حیات خود چه بود که امروز می توان به عنوان الگو از آنها یاد کرد؟
آقای هاشمی در سیاست خارجی خود استراتژی تنش‌زدایی را به جای تنش‌افزایی به کار می‌گرفت و این در اصلاح امور موثر بود. در حوزه اقتصاد به تولید و صادرات توجه داشت، ایشان وقتی جمعیت کشور 40 تا 45 میلیون بود و کار را شروع کردند وقتی با تولیدکنندگان صحبت می‌کردند به آنها می‌گفتند هدفگذاری تولید خود را برای 300 میلیون در نظر بگیرید و فقط به فکر مصرف داخل نباشید. ما باید بازارهای منطقه را به دست بگیریم چون هم انرژی ارزان داریم و هم مواد اولیه را داریم. تمام مواد جدول مندلیف از Aتا Zدر ایران وجود دارد. انرژی ارزان نیز داریم نیروی کار ارزان هم داریم پس می‌توانیم تولید و صادرات داشته باشیم، ضمن اینکه از منظر سوق‌الجیشی هزینه های حمل کالا برای ما کمتر است. آقای هاشمی در تولید برای بازار پیرامونی و بازار منطقه هدف گذاری کرده بودند. این برنامه می‌توانست کاهش وابستگی به نفت را در پی داشته باشد و همچنین ارزآوری و هم اشتغال داشت و طبعا در این شرایط تورم وجود نداشت. مساله دستیابی به بازارهای منطقه بحث تنش‌زدایی بود نه تنش‌افزایی و ما دیدیم که روابط ما با کشورهای منطقه و کشورهای اروپایی به کلی ترمیم شده بود و روال روال دیگری بود. از نظر سیاست داخلی نیز ایشان همان فرمایشات امام را تحقق می‌بخشیدند که امام فرموده بود هر کاری را که مردم می‌توانند انجام بدهند به مردم بدهید و دولت به دنبال آن کارها نرود. در حقیقت ایشان به دنبال مشارکت عمومی و مشارکت مردم و بخش خصوصی در حوزه اقتصاد بود. طبق وصیت امام نیروهای مسلح باید مرزبان باشند و در کنار مرزها باشند و در امور سیاسی دخالت نکنند این بحث مهمی بود و امروز باید مورد توجه باشد. به طور مثال یکی از مشکلات مهم کشور در بحث قاچاق است. قاچاق که از آسمان نمی‌آید بلکه از مرزها وارد می‌شود. متاسفانه به جای اینکه کالاهایمان را صادر کنیم از مرزهایمان قاچاق وارد می‌شود و به تولید ضربه می‌زند و تورم و بیکاری را به همراه می‌آورد. در حوزه فرهنگی نیز ایشان روی فرهنگ جلامعه بسیار حساس بود. خطبه‌های آیت‌ا... هاشمی در بخش اول خود همیشه مسائل اجتماعی و فرهنگی بود و راهکار نشان می‌دادند.
منبع: آرمان ملی