265379 «نون خ» در حسرت تکرار موفقیت سابق! <p><span style="font-size: 12px">نوروز و رمضان 1402، در حالی که برنامه یا سریال شاخص و ویژه&zwnj;ای در کنداکتور شبکه&zwnj;های مختلف به چشم نمی&zwnj;خورد، چشم امید همه به یکی از برندهای تلویزیون، مجموعه &laquo;نون خ 4&raquo; اثر سعید آقاخانی بود. &laquo;نون خ&raquo; سه فصل موفق را پشت سر گذاشته و جزو سریال&zwnj;های پربیننده بود. بازگشت حمیدرضا آذرنگ در نقش &laquo;خلیل&raquo; و حضور شخصیت&zwnj;های جدید در قصه نیز، نوید تکرار موفقیت فصول قبلی را می&zwnj;داد اما این اتفاق رخ نداد. دوشنبه&zwnj;شب قسمت پایانی &laquo;نون خ 4&raquo; روی آنتن رفت و پرونده سریال بسته شد. به بهانه پایان این مجموعه، در ادامه مطلب درباره نقاط قوت و ضعف &laquo;نون خ 4&raquo; می&zwnj;خوانید.<br /><b>قصه کم&zwnj;مایه و غیرمنسجم</b><br />قصه فصل چهارم &laquo;نون خ&raquo; از آن جا آغاز شد که حمله گرگ&zwnj;ها به گوسفندان اهالی روستا، خسارت&zwnj;های زیادی به آنان زده و آرامش اهالی را سلب کرده بود. این موضوع باعث شد با وجود کینه&zwnj;ها و اختلافات، یک شکارچی از ده بالا به ده پایین بیاید و مشکل را حل کند. ایده قصه فصل چهارم، به خوبی در داستان بسط داده نشده بود. روایت ماجراهای فرعی متعدد و خرده داستان&zwnj;های این فصل باعث شده بود انسجام فصول قبل در قصه &laquo;نون خ 4&raquo; وجود نداشته باشد و داستان دچار پراکندگی شده بود. ماجرای گرگ پس از چند قسمت به حاشیه رفت و موضوعاتی مانند اختلاف ده بالا و پایین، حضور یک دزد در روستا، سیل، جاده&zwnj;سازی و تصمیم برای تخریب روستا، ماجراهایی بودند که قصه هر از گاهی به یکی از آن&zwnj;ها می&zwnj;پرداخت. در فصل چهارم نسبت به فصول قبلی، تاثیر شخصیت &laquo;نورالدین&raquo; در پیشبرد ماجراها کمتر شده بود و این موضوع نیز به قصه لطمه زد. برخلاف فصول قبل، در &laquo;نون خ 4&raquo; مفاهیم مثبت و آموزنده قصه مانند تلاش برای آبادانی روستا، مهاجرت نکردن و مقابله با افرادی که برای منافع خودشان قصد تخریب خانه اهالی را داشتند نیز به صورت شعاری در قصه مطرح شد. سکانس نصیحت&zwnj;های &laquo;نورالدین&raquo; به مهندس &laquo;ژاله&raquo; و برگشتن او از تصمیمش برای جاده&zwnj;سازی در قسمت پایانی سریال، نمونه&zwnj; واضح این نقطه ضعف است. رقابت &laquo;فریبرز&raquo; و &laquo;سلمان&raquo; برای ازدواج با &laquo;شیرین&raquo; نیز جذابیت اولیه خود را از دست داده و جزو ماجراهای تکراری سریال بود.<br /><b>حضور موفق &laquo;رامین&raquo; و بازگشت &laquo;خلیل&raquo;</b><br />با وجود ضعف&zwnj;هایی که در قصه&zwnj;پردازی و کیفیت کلی شوخی&zwnj;های &laquo;نون خ 4&raquo; وجود داشت، اما حضور شخصیت&zwnj;های جدید و بازگشت کاراکتر &laquo;خلیل&raquo;، باعث شد موقعیت&zwnj;های کمدی خوبی در سریال ایجاد شود و &laquo;نون خ 4&raquo; بتواند از پس خنداندن مخاطب برآید. حضور شخصیت &laquo;رامین&raquo; به عنوان فردی که ادعای زیادی داشت اما چندان باعرضه و شایسته نبود، تکیه&zwnj;کلام&zwnj;های بامزه او و بازی خوب امیر سهیلی در این نقش، باعث شد کاراکتر &laquo;رامین&raquo;، شخصیت جذابی از آب دربیاید. شخصیت سودجو و پول&zwnj;پرست &laquo;خلیل&raquo; نیز به این مجموعه بازگشته بود. تضاد منش و شخصیت این کاراکتر با شخصیت درستکار و مثبت &laquo;نورالدین&raquo; و فریب اهالی روستا توسط &laquo;خلیل&raquo;، اتفاقات بامزه&zwnj;ای را در سریال رقم زد. یکی دیگر از شخصیت&zwnj;های جدید &laquo;نون خ 4&raquo;، &laquo;خسرو&raquo; با بازی بیژن بنفشه&zwnj;خواه بود. این کاراکتر پس از سال&zwnj;ها موفق نشده بود دوران خدمت سربازی&zwnj;اش را به پایان برساند و شخصیتی بسیار سرد و بی&zwnj;احساس بود. این شخصیت به واسطه ماجراهای فرعی قصه، وارد سریال شد و حضورش در &laquo;نون خ&raquo; کمک چندانی به جذابیت داستان نکرد.</span></p><p><span style="font-size: 12px"><b>بازی خوب بازیگران و جای خالی حسن معجونی</b><br />بازیگران بومی سریال که در سه فصل گذشته، امتحان خود را پس داده بودند، در فصل چهارم نیز موفق ظاهر شدند و همچنان بازی بازیگران &laquo;نون خ&raquo;، نقطه قوتی برای این مجموعه محسوب می&zwnj;شود. چهره&zwnj;های جدیدی که به فصل چهارم اضافه شده بودند مانند برومند کاظمی، اکرم یدی در نقش &laquo;نمدی&raquo; و &laquo;نقره&raquo; نیز انتخاب&zwnj;های مناسبی برای نقش خود بودند و بازی رضایت&zwnj;بخشی داشتند. از میان چهره&zwnj;های شناخته شده که به فصل چهارم اضافه شدند نیز امیر سهیلی و حمیدرضا آذرنگ موفق شدند با بازی خوب خود، توجه مخاطبان را به خود جلب کنند. بیژن بنفشه&zwnj;خواه در نقش &laquo;خسرو&raquo; بازی متوسطی داشت اما به نظر می&zwnj;رسد گزینه قبلی برای ایفای این نقش یعنی حسن معجونی انتخاب مناسب&zwnj;تری برای کاراکتر &laquo;خسرو&raquo; بود. معجونی پیش از این، سابقه بازی در چنین نقش&zwnj;هایی را داشته، مشخصه&zwnj;های اصلی این شخصیت یعنی آن سردی و بی&zwnj;خیالی، در لحن و چهره او دیده می&zwnj;شود و به خوبی از پس ایفای این نقش&zwnj;ها برآمده است. اگر کسالت معجونی و انجام عمل جراحی مانع حضورش در &laquo;نون خ 4&raquo; نمی&zwnj;شد، احتمال داشت شاهد نتیجه بهتری باشیم.<br />&nbsp;<br />نویسنده : مائده کاشیان</span></p><p>&nbsp;</p><p><span style="font-size: 12px">منبع: خراسان</span></p>