این روزنامه مدعی شده: «این موضع رسمی نمایندگان مجلس یازدهم در قبال دولت، برجام و مذاکرات احتمالی در آینده است. بهارستانی‌ها که هفته گذشته با تصویب طرح اقدام راهبردی در مقابله با تحریم‌ها به پیشواز مخالفت با هرگونه احتمال بازگشت آمریکا به برجام و لغو تحریم‌ها رفتند، اکنون با آغاز هفته از سهم‌خواهی در مذاکرات احتمالی می‌گویند. البته همچنان از یک سو بر طبل مخالفت با برجام می‌کوبند و مذاکره را نفی می‌کنند و از سویی دیگر به دنبال حضور در تیم مذاکره‌کننده هستند.» 
چگونه است که طرحی که خواهان بازگشت آمریکا به برجام و عمل به تعهداتش است از نظر این روزنامه زنجیره‌ای مخالفت با بازگشت آمریکا به برجام عنوان شده؟ چه نسبتی میان گفتمان حاکم بر جریان موسوم به اصلاح‌طلب و کشورهایی که در جریان برجام بدعهدی کردند (یعنی اروپایی‌ها و آمریکا) هست که باعث شده این سه گروه در جبهه مخالف طرح مجلس باشند؟ لازم به ذکر است که بازگشت آمریکا به برجام بدون عمل به تعهداتش (مانند دوره اوباما) اگر برای اصلاح‌طلبان ارزشمند است اما هیچ منفعت و ارزشی برای مردم ایران به دنبال ندارد.
در ادامه گزارش شرق آمده: «رئیس‌کمیسیون انرژی مجلس در همین زمینه گفته است: قطعا در مذاکرات آینده چند نفر از نمایندگان مجلس هم باید در مذاکرات حضور داشته باشند و اجازه نخواهیم داد که چند نفر برای کشور نسخه بپیچند.»
این روزنامه همچنین مدعی می‌شود: «البته فریدون عباسی‌دوانی در گفت‌وگو با خانه ملت، به هدف مجلس از تصویب طرح اقدام راهبردی برای تحت فشار قراردادن تیم مذاکره‌کننده برای قبول نمایندگانی از مجلس در این تیم اشاره می‌کند و می‌گوید: با تصویب اقدام راهبردی در مقابله با تحریم‌ها مذاکره‌کنندگان کشورمان متوجه خواهند شد که باید به خطوط قرمز تعیین‌شده پایبند باشند و مطابق آن پای میز مذاکره بروند و دیگر به آنها این اجازه را نخواهیم داد که مانند معاهده برجام با دستان خالی به مذاکره بنشینند. متأسفانه این طایفه برجامی کشور را خلع سلاح کرد و بعد از آن پا به میدان مذاکره گذاشتند و گفتند ما نتوانستیم خطوط قرمز را حفظ کنیم؛ اما این دفعه برای رعایت‌نکردن خطوط قرمز مجازات هم تعیین کرده‌ایم و باید بدانند که مذاکره باید عزتمندانه باشد و زیر بار حرف زور تروئیکای اروپایی نروند.‌»
آنچنان‌که این روزنامه با قاطعیت بر طبل دروغ تحت فشار قراردادن دولت کوبیده مخاطب گمان می‌کند کار دستگاه دیپلماسی کشور همواره رد شدن از خطوط قرمز است که بنابرآن از بیم مجازات‌ها از عبارت تحت فشار قرار‌دادن دولت سخن گفته است!
اگر دولتمردان و حامیان دولت (اصلاح‌طلبان) به واقع منافع ملی را بر منافع حزبی و سیاسی ارجح می‌داشتند آنگاه می‌دیدند که این طرح می‌تواند با هوشیاری دولت و وزارت خارجه به اهرمی برای تحت فشار قرار‌دادن غرب برای بازگشت به برجام باشد و صدالبته بازگشتی متضمن عمل به تعهداتشان.
ارگان دولت: خلأهای حقوقی برجام شرایط را برای خروج آمریکا و تحریم فراهم کرد
محمد جواد حق شناس، عضو شورای شهر تهران دیروز در روزنامه دولتی ایران نوشت: «فراموش نمی‌کنیم که بعد از برجام شاهد موج بزرگی از سفر مقامات اقتصادی و سیاسی جهان به تهران بودیم و بخش عمده‌ای از سرمایه‌گذاران و قدرت‌های بزرگ اقتصادی برای عقد قرارداد و سرمایه‌گذاری به ایران آمدند. حال آنکه می‌بینیم این روزها برخی براحتی با آن برخورد سلبی می‌کنند و اثرات مطلوب آن را به دلیل سرنوشتی که در دولت ترامپ بر آن رفت، انکار می‌کنند. عده‌ای که به باورم از دو دسته نمی‌توانند خارج باشند یا فاصله جدی با نگاه کارشناسی دارند یا دچار عناد و کینه‌توزی هستند. این گفته به معنی انکار خلاهای حقوقی که در برجام وجود داشت و شرایط را برای رویدادهایی همچون خروج آمریکا از آن و تحریم دوباره ایران فراهم کرد، نیست. همان طور که نمی‌توان براحتی از کنار اقداماتی گذشت که در داخل کشور انجام شد و نگذاشت در زمان خود ایران از پنجره گشوده شده توسط برجام استفاده بیشتری ببرد.»
گفتنی است، اغلب آمارهای جذب سرمایه‌گذاری خارجی پس از برجام، معطوف به تفاهم‌نامه است که ارزش حقوقی و اجرایی ندارد و یکی دو مورد قراردادی هم که نهایی شده بود، عملا با بدعهدی و نقض بدون جبران خسارت- نظیر توتال- رو‌به‌رو شده است. ارگان دولت در یادداشت فوق، به خلاهای حقوقی برجام که شرایط را برای رویدادهایی همچون خروج آمریکا از آن و تحریم فراهم کرد، اذعان کرده است. وانگهی ادعای ممانعت از استفاده بیشتر کشور از برجام در حالی است که برجام به طور کامل و پیش‌دستانه از سوی دولت اجرا شد و دستاورد آن به اعتراف سیف، رئیس‌وقت بانک مرکزی تقریبا هیچ و به گفته عراقچی، معاون ظریف، نزدیک صفر بوده است.
برآورد خوشبینانه دولت از فروش نفت در بودجه سال 99 خطرناک است
روزنامه دنیای اقتصاد دیروز گزارشی را با تیتر «فروش طلای‌سیاه به امید رفع تحریم‌ها؟» منتشر کرد و نوشت: «یکی از مهم‌ترین نکات بودجه 1400 که این روزها اظهار‌نظرهای بی‌شماری را در پی داشته است، آمار و ارقام نفتی این لایحه است که به‌نظر می‌رسد با تکیه بر احتمالات یا شاید اطمینان کابینه دولت و کارشناسان سازمان برنامه و بودجه، وزارت نفت و دستگاه دیپلماسی به لغو تحریم‌ها بسته شده است.»
این روزنامه در گزارش خود، گفت‌وگویی را در همین زمینه با سید‌محمد‌علی خطیبی، نماینده سابق ایران در اوپک منتشر کرد. دنیای اقتصاد نوشت: «نماینده سابق ایران در اوپک در پاسخ به این سؤال که با فرض لغو تحریم‌ها از سوی ایالات‌متحده و بازگشت رسمی نفت ایران به بازار جهانی فروش نفت ایران از نظر چند و چون ماجرا به چه شکلی خواهد بود نیز اذعان کرد: «‌وقتی تحریم‌ها برداشته شوند، مشتریان سنتی ما بازخواهند گشت؛ یعنی کشورهایی مانند چین، هند، ژاپن و کره که پالایشگاه‌هایشان به نفت ایران علاقه دارند. حتی ممکن است برخی از مشتریان اروپایی ما نیز بازگردند که شاید در چنین شرایطی فروش 2/3 میلیون بشکه‌ای نفت در بازارهای جهانی محقق شود، اما این میزان صادرات در همین حالت هم خوش‌بینانه است.» 
خطیبی گفت: «این اعداد در صورتی که صرفا به فروش و تولید نفت خام ایران اشاره داشته باشند، خوش‌بینانه یا در مواردی بعید خواهند بود اما درباره تولید باید گفت که رسیدن به چنین میزانی از مجموع تولید نفت و میعانات گازی در کشور چندان دور از دسترس نیست. اما فروش میعانات گازی با توجه به مصارف داخلی، چندان نقش پررنگی در صادرات ایفا نخواهد کرد.»
نماینده سابق ایران در اوپک همچنین گفته است: «مطابق ارزیابی‌ها و واقعیات، تولید 4/5 میلیون بشکه نفت‌خام در روز طی سال 1400 عددی خوش‌بینانه است و درباره صادرات هم حتی به فرض لغو تحریم‌ها بعید است که امکان تحقق 2/3 میلیون بشکه فروش نفت در بازار جهانی داشته باشیم.» 
وی با اشاره به اهمیت برآورد تولید و فروش خالص نفت کشور در سال آینده به «دنیای‌اقتصاد» گفت: «این خوش‌بینانه بودن تخمین دولت درباره صادرات و تولید نفت تا حدودی می‌تواند خطرناک باشد، زیرا در صورت عدم‌تحقق ممکن است کسری بودجه نسبتا بزرگی را خلق کند. به این دلیل است که این ارقام باید واقع بینانه‌تر و به عبارتی پایین‌تر در نظر گرفته شوند تا هم از تحقق آنها اطمینان‌خاطر بیشتری داشته باشیم و نگرانی درباره کسری‌بودجه به وجود نیاید.»
ادعای عجیب درباره قانون راهبردی ضدتحریمی مجلس
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت:«رئیس‌‌جمهوری آمریکا چندی است بر این موضوع تاکید دارد که باید با متحدان اروپایی‌ از نزدیک همکاری کنند و به توافقات بین‌‌المللی بازگردند. لذا اکنون کشورهای اروپایی احساس می‌‌کنند فرصت خوبی ایجاد شده تا مطالباتشان را مطرح کنند. درواقع آنها با موضع‌گیری‌های اخیر یک سنگی‌انداخته‌‌اند تا ببینند می‌‌توانند به امتیازات بیشتری دست یابند یا ایران را ترغیب کنند که برجام پلاس را مورد موافقت قرار دهد. صحبت‌های وزیر خارجه آلمان درباره توان دفاعی ایران شاید هم عکس‌‌العملی باشد به مصوبه طرح اقدام راهبردی مجلس شورای اسلامی برای لغو تحریم‌‌ها؛ زیرا جو بایدن نیز پس ‌از این مصوبه مجلس به‌ نوعی عکس‌‌العملی هرچند ضعیف‌‌تر نسبت‌به این مسئله از خود نشان داد. تا قبل از این موضوع، بایدن اصرار داشت که آمریکا به برجام بازمی‌گردد اما بعد از این مصوبه او تاکید کرد که بازگشت به برجام، کار بسیار مشکلی است و ما باید با اروپایی‌ها صحبت ‌کنیم».
در روزهای گذشته، مایک پمپئو با حمله به مصوبه ضدتحریمی مجلس، آن را مصداق باجگیری ایران از غرب نامیده است. تروئیکای اروپا نیز به این مصوبه حمله کرده است. علت این عصبانیت و خشم مشخص است؛ مصوبه مجلس تحت عنوان «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» عهدشکنی طرف مقابل را هزینه دار می‌کند. این مسئله به نفع ایران و به ضرر عهدشکنان است.با این‌حال سؤال اینجاست که چرا روزنامه‌های زنجیره‌ای با پمپئو علیه این مصوبه ضدتحریمی همصدا شده‌اند؟!

منبع: کیهان