اهمیت و ضرورت تقویت اقتصادی ایجاب می کند که تمام انرژی و پتانسیل های درونی صرف گردد تا چرخ مدیریت کشور از باتلاق رکود،بیکاری،تحریم و دیگر معضلات موجود خارج شود. باید به استناد  گفته های رهبرانقلاب در پیام نوروزی، اذعان داشت که شعار «جهش تولید در سال1399» محقق نشد و آفت های بسیاری را برای ملت و حکومت به بار آورد. 
درچرایی عدم تحقق شعار سال 99 باید به این موضوع پرداخت که اساساً برای جهش و حرکت سریع به سمت جلو چه پیش زمینه هایی برای صعود و چه پس زمینه هایی برای بعد از جهش نیازداریم. درهمین راستا باید به نبود ملزومات رشد اقتصادی درکشورمان اشاره داشت. برای رشد وجهش تولید به سرمایه گذاری تولیدی، تکنولوژی روز تولید، تامین نیروی انسانی و تامین نیازهای مالی و حقوقی آنها نیازمندیم. حال خیلی خلاصه وار و سریع به مسیر تولید کشور نگاهی بیندازیم:
سرمایه گذاری خارجی که کلاً به سبب تحریم ها منتفی است، 
سرمایه گذاری داخلی هم در بازار پر ریسک و بی ثبات عقلانی نیست، واردات تجهیزات و تکنولوژی روز تولید درکشورمان امکان پذیر نیست و نیروی انسانی حاضر در میدان تولید نیز به سبب عدم تامین معیشتش قادر و حاضر به کارمفید نیست و یا دچار بیکاری شده است. حال به فرض اینکه تمام این مشکلات حل شده است، باید جواب داد که به جز خام فروشی درعرصه های مختلف تولیدی چه محصولی برای عرضه ورقابت در منطقه و جهان داریم.
لذا از همین جهت است که شعار سال 1400 درحقیقت پیش زمینه ای برای تحقق سال 1399 می باشد. تا «حمایت ها ومانع زدایی ها» در عرصه تولید صورت نگیرد، قطعاً هیچگاه شعار «جهش تولید» محقق نخواهد نشد.
شاید گفته شود که هرساله تحت عناوین مختلف بودجه هایی برای حمایت از تولید درنظر گرفته می شود، پس نتیجه آن چه می شود؟! باید پاسخ داد که متاسفانه به سبب عدم اشراف و نظارت هدفمند در امر حمایت های مختلف از تولید و تولیدکنندگان موثر، همواره این تسهیلات به صورت رانت و یا عدم تناسب با میزان فعالیت تولیدی به هدر می رود و ماحصلی درپی نخواهد داشت.
اما در روی دیگر سکه نیز باید به مانع زدایی های مختلف اعم از قانونی و غیر قانونی اشاره داشت. بعضاً مسئولان دربخش های مختلف به سبب بروز فسادهای مختلف در امر تولید به جای آفت کشی از درخت، آن را قطع می کنند. ویا با وضع قوانین دست و پاگیر عملاً فرصت و رغبتی برای تولید کننده باقی نمی گذارند که بخواهد به امر تولید اهتمام ورزد. اغراق نیست که اگر بگوییم بیشترین سهم در کاهش تولید و سرمایه گذاری تولیدی را باید در قوانین سلیقه های و دست و پاگیر نهادهای مختلف دانست که برخی از آنها اصلا هیچ ارتباطی به امر تولید ندارند و صرفاً برای اعمال سلیقه خود و حضور در این میدان جاگیر شده اند.
به هرترتیب اگر بتوانیم امسال برپایه همین مانع زدایی های قانونی و غیرقانونی درعرصه تولید حرکت کنیم، تازه بستر را برای تحقق شعار سال1399 فراهم کرده ایم. اگر نتوانیم شعار امسال را محقق کنیم، نه تنها امسال و پارسال، که قطعاً دیگر شعارهای چشم اندازی خود را محقق نخواهیم کرد. چرا که نمی توان با دست و پای بسته در مسابقه شنا مقام کسب کرد!

منبع: آفرینش