به نظر می رسد باید از این پس سریال خاتون را در مسیر حرفه ای تینا پاکروان یک گام بلند و حتی به تعبیری؛ ترفیع طبقه فیلمسازی او محسوب کنیم. ناگفته پیداست که در این مسیر دشورا برای تولید یک اثر تاریخی با مصیبت‌های فراوان، آن هم در بدنه نحیف صنعت نمایش در ایران و امکانات محدود آن، حضور و همراهی یک تیم مجرب و البته به کارگیری مناسب بازیگران کارکشته بسیار تاثیرگذار بودند، ولی قطعا جسارت و ریز بینی های یک بانوی فیلمساز چون تینا پاکروان، با همه محدودیت‌ها و تفاوت‌هایی که می‌دانیم بین زنان و مردان در این اجتماع وجود دارد، تحسین برانگیز و شایسته تقدیر است.
خاتون همراه با یک فیلمنامه دقیق و کارگردانی با جزئیات دلپذیر و با اشاره‌های مستقیمی که به تاریخ معاصر، و روزگار حال حاضر کشورمان داشت، باعث شد تا هم مخاطبان زیادی از مجموعه رضایت داشته باشند و هم تینا پاکروان و برَند «خاتون» هر دو به موفقیت‌های درخور توجهی، در همین ابتدای راه دست یابند... 

پ.ن: در روزهای آینده با تحلیل های کامل تری به سریال خاتون و نقاط قوت و ضعف آن می‌پردازیم...

منبع: بانوان سینما